Een weekje Caro op bezoek..

AANDACHT: Dit bericht is qua lengte langer dan de andere, want het bevat een gehele week.

Zo, even weggeweest. Maar hier ben ik terug.
De voorbije week is Caro op bezoek gekomen om een week lang het leven in Suriname en het land te verkennen.
Caro afhalen op Zanderij.Na veel gefoeter en gedoe toch iemand gevonden om naar Zanderij te rijden. Wou Caro persoonlijk afhalen op de luchthaven. Onderweg nog 100 keer stoppen voor eten, drinken,... (typisch Surinaams). Aangekomen aan de luchthaven mooi in de mensemassa gaan staan, zoals het hoort toch?!. Plotseling zag ik door die schuifdeuren iemand wandelen dat Caro moest zijn. Met een rotvaart, jump over een kind, tussen mensen door ben ik gelopen tot bij haar en haar rond de nek gevlogen. Wat een verwelkoming: geef toe?

Uitstapjes van de voorbije week:
De voorbije week zijn Caro en ik dolfijnen gaan kijken, op boottrip geweest en naar Babunhol gaan relaxen.
De dolfijn flipper:
Dinsdag zijn we op verkenning gegaan in de stad en vervolgens naar Leonsberg gegaan voor de dolfijnentour. Wanneer we daar aankwamen begon er een man tegen me te praten. Na 2 keer vragen wat zegt u? Had ik begrepen dat hij vroeg of we wouden oversteken? Neen, was men antwoord.
Na enige tijd kwam Ruben aan die de trip voor ons geregeld had. We konden plaatsnemen in de boot. Na wat praatjes met Ruben, kwam de bootsman kennismaken. HIHI.. die ene man die vroeg of we wouden oversteken. Caro en ik geheel in een deuk... Grappig. Ruben uit de boot gezet en vertrekken konden we.
Na enige tijd nam we gas terug en zagen we de eerste beestjes boven het wateroppervlak verschijnen. WOOW... en toen kwam het moment een dolfijn (flipper) sprong echt helemaal uit het water. Echt super mooi... vervolgens nog dolfijnen gezien... Na 2 uur, gesprek met bootman en appelsiensapje later keerden we terug om voet aan wal te zetten. Daar moesten we wachten op de taxi. Tijdens het wachten vroeg er een man of we aan het wachten waren op tram 5. Wij: Ja hoor. Vervolgens stopte er een wagen voor ons vol met jongens. Caro en ik keken naar elkaar. Plotseling keek ik terug naar die auto en verscheen er een zoon van een collega. Echt schattige jongen... super toevallig ook. Praatje gemaakt en vervolgens werden we uitgenodigd om te gaan vissen. Helaas we moesten wachten op de taxi...
Het appelsiensap was vervolgens naar men hoofd gestegen en heb niets anders meer gedaan die avond dat gelachen en plezier gemaakt. Vanaf toen: mag ik geen appelsiensap meer drinken.

Vervolg van de week... krijgt u nog. Moet vertrekken... ZOENIEEEE