Deze morgen omstreeks 03.15 stond mijn papa in mijn kamer om te vertellen dat het tijd werd op te staan. Na even zuchten heb ik mezelf uit men bed gekregen, ben ik de douche onder gesprongen en de auto ingestapt. De tocht kon beginnen…
Na iets meer dan 200 km rijden kwamen mama, papa, Sep en ik aan op de luchthaven van Schiphol te Nederland. Vreemd… met pak en zag in een luchthaven staan. Door de incheck en dan afscheid nemen. Toch even een traantje weggepinkt… Wooow wat een bruisend leven achter dieje incheck. Mijn gate D53 was echt SUPER ver. Ondertussen gestopt bij toilet en veel rondgekeken. Na enige tijd mocht ik door de laatste controle, kreeg ik een persoonlijke massage en mocht ik mijn stoeltje 25 E gaan zoeken. Volgens mijn keuze in het reisbureau ging ik aan de gangkant plaatsnemen. Niets was minder waar. Mijn zitje was in het midden van het vliegtuig, tussen twee andere mensen. Aan de rechter zijde een oudere dame met visuele problematiek (gevolg: moest met alles helpen, vrouw wou niet eten en drinken). Aan de linker zijde een super vriendelijke dame van Suriname. Alleen had ze een orchidee mee en dat was met zachtheid te behandelen.
Eens het vliegtuig de lucht in was, voelde ik me redelijk snel op mijn gemak. Even een programma met films, games, Tv-series en dergelijke doornemen en eentje kiezen. De keuze ging naar…. Sex and the city. Na scène 5 was ik al in droomland. Rond 10.30 kregen we eten: Vegetarische pasta, voorgerechtje (niet woow) en dessert. Vervolgens maar voor de eerste keer van mijn plaats. Moet toch eens naar het toilet gaan?! Over de dame rechts van me en stroempel, stroempel naar dat toilet. Tweede keer woow (of nee derde keer. Tweede keer was het opstijgen) het licht op die wc gaat automatisch aan. Na terug op mijn plaats te zijn gekomen filmke twee kiezen. Dan maar gekozen voor In brugge. Weer hetzelfde liedje, naar enkele scènes boem in slaap. Daarna kreeg ik ijsje van het Ijsboereke (aardbeismaak). Nu had het lang genoeg geduurd, nog maar eens naar de wc en terug. Ondertussen kregen we een papiertje dat we moesten invullen voor de controle in Suriname. Vervolgens 1 uur en 30 min voor we moesten landen nog eens eten gekregen: stuk pizza, slaatje, appelcake en fruitsla. De maag was vol, dus het landen kon beginnen. Oren deden ongelofelijk veel pijn. Maar ik ben veilig geland omstreeks 13.00 in Paramaribo. Vervolgens handbagage terugzoeken en langs de trapjes tot op den tarmak. Woow (vier) wat een hitte, onmiddellijk 35 graden op mijn bolleke, kledingstijl niet aangepast daaraan. Dus kort even sterven.
Paspoortcontrole, valies nemen en vervolgens mijn naam zoeken. Even was ik omgedoopt tot Sarah Mechiels. Maar ik was de juiste… Na 3 keer van auto te hebben moeten wisselen mocht ik en een andere man plaatsnemen in een Toyota met airco (Tuurlijk hier rijden bijna geen andere auto’s).
Eerste indruk van het land… woow zo groen en verschillende woonvormen. Barakken, krotten, barakken op palen, stenen huizen, villa’s en dit allemaal in één straat. Na ongeveer 40 min. Auto en een texaco tankstation en een Surinaams voetbalveld te hebben gezien, kwam ik aan waar ik moest zijn. Wiehaaa…. Jump taxi uit, boef hitte en zoeken naar Paul. Snel gevonden, kamer getoond, beginnen kuisen, valies uitpakken, naar winkel (vanaf nu ‘Chinees’) vanachter op brommer met Paul, kennis gemaakt met de oudere dame en met nog een bewaker. Daarna is Saliema (directrice van het geheel) even langsgekomen voor internet. Maar zover zijn we dus nog niet. Morgen ga ik hier in de buurt een beetje rondlopen, het domein verkennen, nog 100 vragen stellen aan Paul, bushalte zoeken en dan zal de dag voorbij zijn. Wil ook tijdig bedje in want maandag ochtend staan de kindjes hier en dat wil ik niet missen. Heb echt zin die te ontmoeten, te kunnen zien waar ze werken en vooral waaraan. Hoe ze dat allemaal aanpakken en dergelijke.
Zo, dit was het zo een beetje. Ga nu verder tv kijken. Eén of andere surinaamse zender. Beetje vreemd…
Groetjes Saar
Nog enkele weetjes:
- Morgen komen er foto’s van kamertje, domein en mijn staptocht in de omgeving.
- Het is hier echt heftig warm, vooral binnen. Vandaag heeft het ook al op ze Surinaams geregend en geonweerd.
- Ze hebben hier niet op iedere hoek van de straat een ‘Chinees’, maar ook een winkel met bouwmaterialen.
- Ze rijden hier gemiddeld 100-120 km per uur op de wegen. En het was ook even aanpassen dat ze hier links rijden.
- Ik zie jullie graag…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten