Mijn eerste week in de tropen..

Beste vrienden en familie...
Hoewel ik vandaag zondag 19 september 2010 reeds een berichtje heb geschreven op mijn blog, vond ik het toch even nodig om mijn eerste week in de tropen te bespreken. Kortom mijn ervaringen, gedachten en gevoelens kort met jullie te delen.

Zo'n week geleden ben ik met mijn beide voeten terecht gekomen in het verre Suriname, een onbekend land met onbekende mensen. Na twee dagen van wennen en men draai vinden binnen met huisje. Kon ik me eindelijk inzetten voor de kinderen hier. Na het doormaken van een eerste cultuurshock (mbt kinderen met een handicap in Suriname) heb ik mijn draai ook een beetje gevonden binnen de stichting. Zowel beleid als logistiek is men domein. Vanaf 1 oktober 2010 zal dan hoop ik veranderen. Dan zijn hier 35 kinderen ipv 6.

De omgeving leerde ik steeds beter en beter kennen. Ik vond stilaan de weg naar de winkel, slager, Chinees en dergelijke. Ik vond men eten en kon me bezighouden. Ik leerde ook een stel leuke Nederlanders kennen. Hoewel ik nog in die groep men plaats moet vinden. Maar dat is normaal zeker. Al leuke activiteiten gedaan en veel gefietst. Zo zie je namelijk het meest van de omgeving.

Zoals jullie lezen klinkt het allemaal leuk en fijn. Dat is het ook... maar af en toe mis ik toch nog het spontaan afspreken met iemand. Het bellen met vrienden, de spontane babbel,... Kortom het algemene contact dat ik met jullie heb vrienden. Maar dat zal wel overgaan, ofwel zo blijven tot ik terugkom. Want tenslotte is het hier heel anders leven en afspreken met mensen. Om 22.00 liggen veel vrijwilligers hier in hun bed, klaar om zich de volgende dag voor de volle 100% te geven op hun projecten.

Week 1 is snel gegaan... als alle weken zo snel gaan. Sta ik alvorens ik het zelf goed en wel besef terug in België. Alles gaat zo snel precies... de komende maanden zien er zo uit:
Zes wegen - 3 weken bezoek uit België- zes weken- 1 week bezoek uit belgië- 3à4 weken en dan ben ik terug thuis...

Tot de volgende vrienden...
DIkke zoen Saar (die jullie stuk voor stuk, desondanks ik het hier echt wel naar men zin heb, echt mis)